Η
εγκληματικότητα μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών κάνει την εμφάνιση της ως ένα νέο
ποινικό φαινόμενο στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Γρήγορα συνειδητοποιείται από
τους νομικούς κύκλους ότι οι υπάρχοντες νομικοί κανόνες δεν είναι δυνατό να
καλύψουν εννοιολογικά τις νέες αυτές μορφές εγκληματικής συμπεριφοράς, διότι
παρουσιάζουν τόσο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν
με τους ήδη θεσπισμένους κανόνες δικαίου.
Πρωταρχικό χαρακτηριστικό της
εγκληματικότητας στο διαδίκτυο που αναδεικνύει τη διαφορετικότητά της σε σχέση
με άλλες μορφές εγκληματικότητας είναι η έλλειψη
φυσικής επαφής του δράστη με το
αντικείμενο του εγκλήματος και η έλλειψη βίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι
συνέπειες της δε σχετίζονται σε ορισμένες περιπτώσεις με βίαιες συμπεριφορές. Ο
δράστης του διαδικτύου δεν εισβάλλει στην κατοικία του θύματος, προκειμένου να
αποσπάσει από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή του τελευταίου αποθηκευμένα αρχεία,
αλλά αποκτά πρόσβαση στο ηλεκτρονικό σύστημα του θύματος «σπάζοντας» τους
κωδικούς πρόσβασης. Αντίστοιχα δεν προκαλεί ζημιά σε δεδομένα η στη λειτουργία
του υπολογιστή του θύματος με φυσικό τρόπο – π.χ. αφαιρώντας τον σκληρό δίσκο –
απλά στέλνει ένα ιό που το ίδιο το θύμα ανυποψίαστο ενεργοποιεί.
Τέλος, Το βασικότερο και μείζονος σημασίας χαρακτηριστικό της εγκληματικής συμπεριφοράς στο διαδίκτυο είναι η διεθνής φύση της, γεγονός που την καθιστά σπουδαίο κίνδυνο πέρα από τα όρια ενός κράτους για τη διεθνή κοινότητα. Το ότι το διαδικτυακό έγκλημα ανήκει στην κατηγορία των διεθνών εγκλημάτων αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι τα αποτελέσματα μπορεί να γίνονται ταυτόχρονα αισθητά σε πολλούς τόπους, ενώ λόγω της εκτεταμένης διαδικτύωσης καθίσταται εξαιρετικά δύσκολος ο προσδιορισμός του πραγματικού τόπου τέλεσης του, πόσο μάλλον του ιδίου του δράστη.
Β.Βαγγέλης - Χ.Κυριαζίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου